Factors affecting the success of microdissection testicular sperm extraction in men with non-obstructive azoospermia

OBJECTIVE: To determine the sperm retrieval rates (SRRs) and predictive factors of patients with non-obstructive azoospermia (NOA) after testicular sperm extraction (TESE)
MATRERIAL and METHODS: Material-Methods: A total of 311 patients who were diagnosed with non-obstructive azoospermia (NOA) and underwent TESE were included in this study. Physical examination, hormone values, testicular volumes, and the medical history of all patients were recorded

RESULTS: The mean sperm retrieval rates (SRRs) were 46.7%. These SRRs were 34.2%, 33.3%, 71.4%, 100%, and 100% for Sertoli Cell Only, late maturation arrest, early maturation arrest, hypospermatogenesis, and normal spermatogenesis, respectively (p<0.001). While the mean FSH values were significantly lower in patients with positive mTESE (19.7±12.8 mL/U vs. 25.3±15.5 mL/U, p: 0.001), the mean testicular volumes were larger in patients with positive TESE compared to patients with negative mTESE (p: 0.004).
CONCLUSION: The testicular histopathology, level of FSH and testicular volume were identified as independent predictors of SRRs for men with NOA

Nonobstrüktif azoospermili erkeklerde mikrodiseksiyon testiküler sperm ekstraksiyonu başarısını etkileyen faktörler

AMAÇ: Non-obstrüktif azoospermili (NOA) erkeklerde mikrodiseksiyon testiküler sperm ekstraksiyonu (mTESE) başarısını etkileyen faktörleri araştırmak


GEREÇ ve YÖNTEMLER: NOA nedeniyle mTESE yapılan toplam 379 hastaya dahil edildi. Tüm hastaların fizik muayene, hormon değerleri, testis hacimleri ve tıbbi hikayeleri kayıt altına alındı.
BULGULAR: Ortalama mTESE başarısı %46,7 olarak saptandı. Bu oran testis patolojisi Sertoli Cell Only (SCO) olan hastalarda %33,3, erken maturasyon arresti (MA) olan hastalarda %43,6, geç maturasyon arresti (MA) olanlarda %78,1, hipospermatagonez (HS) olanlarda %93,75’inde ve normal spermtogenez (NS) olanlarda %100 olarak saptandı (p<0,001). TESE ile sperm saptanan hastalarda FSH değerlerinin anlamlı olarak daha düşük olduğu (19,7±12,8 mL/U vs 25,3±15,5 mL/U p: 0,001), testis hacimlerinin ise daha büyük olduğu saptandı (p: 0,004).
SONUÇ: Testis hacmi, FSH seviyesi ve testisküler histopatoloji TESE başarısını etkileyen faktörler olarak saptandı. Bu sonuçların iyi dizayn edilmiş, geniş hasta serili çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir.